گروه زبان و ادبیّات فارسی متوسّطه بردسکن

موضوع: نوروز و وجه تسمیه ی آن

به جشن آغاز سال پارسی ، نوروز گفته می شود.این جشن در روز نخست فروردین ماه، برابر با روز ۲۱ مارس مسیحی ، برگزار می شود.

وجه تسمیه ی نوروز(علت نامگذاری نوروز): ابوریحان بیرونی (التفهیم۲۵۳)در تعریف و وجه تسمیه ی نوروز  آورده است:(( نخستین روز است از فروردین ماه و بدین جهت نوروز نام گرفته که آغاز سال نو است و تا پنج روز پس از آن جشن ها برپا می کردند و روز ششم فروردین را ((نوروزبزرگ)) یا((جشن بزرگ)) و یا ((نوروز مَلِک)) گویند؛زیرا خسروان در آن پنج روز به حقوق اطرافیان و مردم و نیز بزرگان رسیدگی می کردند و روز ششم جهت ملاقات خاصان و نزدیکان خلوت می کردند.))

ایرانیان معتقد بودند که در این روز خداوند از آفرینش جهان آسود و مشتری را بیافرید؛زرتشت با خداوند توفیق مناجات یافت؛ و کیخسرو به آسمان عروج کرد.

پنج روز اول را که جنبه ی همگانی داشته و عموم مردم در آن به اجرای مراسم خاص خویش می پرداختند ((نوروز عامه)) می نامیدند و از روز ششم که جشن نوروز به طرز ویژه ای در دربار برگزار می شده است ((نوروز خاصه)) نامیده می شده است.

برای کسب اطلاعات بیشتر ، به کتاب فرهنگ اساطیر تألیف دکتر محمد جعفر یاحقی ذیل مدخل نوروز مراجعه نمایید. 

گردآوری به وسیله ی : مهدی میرزایی- دبیر زبان و ادب فارسی